ಮೋಕ್ಷಪದಂ – ರಾಮ ದರ್ಶನ !!!

ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನ್ವೇಷಕರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ರಾಮಾಯಣದ ಅರ್ಥ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಹೊರಗೆ ರಾಮಾಯಣ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಹೇಗೆ –

ಅಯೋಧ್ಯಾ ನಗರ:

ಸಂತೋಷ, ದುಃಖ, ವಿಜಯಗಳು, ದ್ವೇಷಗಳು, ಕೋಪಗಳು ಇಲ್ಲ; ಅಯೋಧ್ಯೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರಿಂದ ವಶಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗದ ನಗರ. ಅಯೋಧ್ಯೆಯು ವಾಸನೆಯಿಲ್ಲದ ಸಂತೋಷದ ಹೃದಯವಾಗಿದೆ.
ಆ ಅಯೋಧ್ಯೆಯ ಅಧಿಪತಿ ದಶರಥ ಎಂದರೆ ದಾಸೇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು
(5 ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಗಳು, 5 ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳು) ಗೆದ್ದವನು ಎಂದರ್ಥ. ಆ ದಶರಧಮಹಾರಾಜನಿಗೆ ಸತ್ವ, ರಜೋ ಮತ್ತು ತಮೋ ಗುಣಗಳಿದ್ದ ಕೌಸಲ್ಯೆ, ಸುಮಿತ್ರೆ ಮತ್ತು ಕೈಕೇಯೆಂಬ ಮೂವರು ಪತ್ನಿಯರಿದ್ದರು. ನಾಲ್ಕು ಗಂಡು ಮಕ್ಕಳೆಂದರೆ

ರಾಮ (ಧರ್ಮ),
ಭರತ (ಶ್ರದ್ದ),
ಲಕ್ಷ್ಮಣ (ಭಕ್ತಿ) ಮತ್ತು
ಶತ್ರುಘ್ನ (ಶಕ್ತಿ).
ಭಗವತ್ ತತ್ವವನ್ನು ಮಾನವೀಯತೆಗೆ ತಿಳಿಸಲು ಮಾನವ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಬಂದ ಶ್ರೀ ರಾಮಚಂದ್ರ ಮೂರ್ತಿ ಅವರು ಎಲ್ಲರ ಆತ್ಮರಾಮರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಆತ್ಮನಾದ ಶ್ರೀರಾಮನನ್ನು ಪ್ರಕಟಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು, ಅದಕ್ಕೆ ಸಂಕಲ್ಪ ಮನೆದಿ ಮನಸ್ಸು ಬೇಕು. ಆ ಮನಸ್ಸು ಸೀತೆ. ಸೀತಾರಾಮ್ ಮದುವೆಯಾದರು. ಅದರ ನಂತರ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದವರೆಗೆ ಶ್ರೀರಾಮನು ಅಯೋಧ್ಯೆಯನ್ನು ತೊರೆದನು ಮತ್ತು ಸೀತೆಯನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಅಯೋಧ್ಯೆಯನ್ನು ತೊರೆದನು, ನಂತರ ಲಕ್ಷ್ಮಣನು ಬಂದನು. ಅರ್ಥಾತ್, ಅಯೋಧ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಸುಖವಾಗಿ ಇದ್ದ ಆತ್ಮನ ರಾಮ ಮನಸ್ಸನೇದಿ ಸೀತೆಯೊಡನೆ ಸುಖ-ದುಃಖಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಬದುಕಿನ ವನವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ. ಅಚಲವಾದ ಭಕ್ತಿ (ಲಕ್ಷ್ಮಣ) ಆತ್ಮವನ್ನು (ರಾಮ) ಅನುಸರಿಸಿತು.

ಎಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸೀತೆ ರಾಮನನ್ನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ, ರಾಮನ ಕುರಿತು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ, ರಾಮನನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ, ರಾಮನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ – ಎಲ್ಲವೂ ರಾಮ, ಅವಳು ರಾಮನೊಂದಿಗೆ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಯೋಧ್ಯೆ ಮತ್ತು ಅರಣ್ಯ ಎರಡೂ ಅವಳಿಗೆ ಸಮಾನವಾದ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡಿತು.

ಒಂದು ದಿನ ಸೀತೆ ಬಂಗಲೆ ಕಡೆ ನೋಡಿದಳು. ರಾಮನು ಆ ಮಹಿಳೆಯಾಗಬೇಕೆಂದು ಕೇಳಿದನು. ಚಿನ್ನ ಎಂದರೇನು? ಇದು ರಾಕ್ಷಸರ ಪ್ರಕರಣ ಎಂದು ರಾಮನು ಭವಿಷ್ಯ ನುಡಿದಾಗ, ಅವಳು ಆ ಮಹಿಳೆಯನ್ನು ಆಶಿಸುವಂತೆ ರಾಮನನ್ನು ಕಳುಹಿಸಿದಳು. ಅದೇನೆಂದರೆ, ಚೈತನ್ಯದೊಂದಿಗೆ ಅಂತರ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ಮತ್ತು ಆನಂದದಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದ ಮನಸ್ಸಿನ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಹೊರಮುಖವಾಗಿ ತಿರುಗಿತು ಮತ್ತು ಚಿನ್ನದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದು ಆತ್ಮವನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿತು. ರಾಮ ಹೋದಾಗ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿದ್ದ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವಂತೆ ನಿಂದಿಸಿದಳು.

ಬಹಿರ್ಮುಖ ಮನಸ್ಸು ಒಳ್ಳೆಯದನ್ನು ಮರೆತು ವಿವೇಚನೆಯಿಂದ ವರ್ತಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಈ ಘಟನೆ ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಲಕ್ಷ್ಮಣ ಎಳೆದ ಗೆರೆಯನ್ನು ಲಕ್ಷ್ಮಣ ದಾಟಿದ. ದಶಕಂಠು ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದ. ಅವಳು ತುಂಬಾ ದುಃಖಿತಳಾಗಿದ್ದಳು. ಲಂಕಾ ತಲುಪಿದೆ. ಅದೇನೆಂದರೆ ಮೊದಲು ಆತ್ಮನೇದಿ ರಾಮನನ್ನು ಕೈಬಿಟ್ಟ ಮನಸ್ಸು ನಂತರ ಭಕ್ತಿಯ ಲಕ್ಷ್ಮಣನನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿತು. ದಶಕಂಠು ಸೆರೆಹಿಡಿದು ಬಹಳವಾಗಿ ನರಳಿದನು. ಆಸೆಗಳು, ದ್ವೇಷಗಳು ಮತ್ತು ಕೋಪಗಳು ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಗೊಂಡರೆ, ಸಂಕಟ ಅನಿವಾರ್ಯ.

ಲಂಕಾ ಪಟ್ಟಣ:

ಲಂಕಾಪಟ್ಟಣವು ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ದುಃಖಗಳು, ವಿಜಯಗಳು, ಕ್ರೋಧಗಳು, ಕೋಪಗಳು… ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ತವರು. ಲಂಕಾವು ಎಲ್ಲಾ ವಾಸನೆಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವ ನಗರವಾಗಿದೆ. ಇದು ಒಂಬತ್ತು ದ್ವಾರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಈ ಲಂಕಾಪಟ್ಟಣ ಮಾನವ ದೇಹ. ಮಾನವನ ದೇಹವೂ ನವದ್ವಾರಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ದಶಕಂಠನು ಲಂಕಾದ ರಾಜನಾಗಿದ್ದನು. ದಶಕಾಂತ್ ಎಂದರೆ ದಾಸೇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ (5 ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಗಳು, 5 ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳು) ಒಳಪಟ್ಟವನು ಎಂದರ್ಥ. ಲಂಕಾದ ಸುತ್ತಲಿನ ಸಾಗರವು ಮಾನವನ ಸುತ್ತಲಿನ ಈ ಮಾಯಾ ಸಾಗರವಾಗಿದೆ.

ಲಂಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಸೀತೆ ತನ್ನ ದುಃಖದ ಕಾರಣವನ್ನು ಅರಿತು, ಒಂದೇ ವಸ್ತ್ರವನ್ನು ಧರಿಸಿ, ರಾಮನನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾನೆ, ರಾಮನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ರಾಮನು ಬಂದು ತನ್ನನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಂಬುತ್ತಾನೆ. ಅರ್ಥಾತ್ ಬಹಿರ್ಮುಖಳಾದಳು ಮತ್ತು ಮೈಯನ್ನು ಅಲಾಡಿಸಿತು ತನ್ನ ಆತ್ಮತೃಪ್ತಿಯನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು, ಪರಮಾತ್ಮನ ಕೃಪೆಯ ಲಕ್ಷ್ಮಣನ ರೂಪವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದ್ದರಿಂದಲೇ ತನ್ನ ದುಃಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಾನೆ ಕಾರಣವೆಂದು ಅರಿತು, ಏಕಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಅತಂತ್ರಳಾದಳು. ಮತ್ತು ಇಲ್ಲಿ ರಾಮ, ಸೀತಾ (ರಾಮ ದೇವರು ಆದರೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮನುಷ್ಯ ಬದುಕಿದ್ದ) ಫಾರ್ ದುಃಖ, ಸೀತೆ ಹುಡುಕಲು ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಅಂದರೆ ಭಕ್ತನು ದಾರಿ ತಪ್ಪಿ ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಟ್ಟರೆ ಆ ಭಕ್ತನಿಗೆ ಪರಮಾತ್ಮನೂ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪ ಪಡುತ್ತಾನೆ.

ಆಂಜನೇಯ:

ಆಂಜನೇಯನೇ ಗಾಳಿ. ಇದರರ್ಥ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ, ಇದು ಉಸಿರಾಟ ಮತ್ತು ನಿಶ್ವಾಸದ ರೂಪವಾಗಿದೆ. ಮನಸ್ಸಿನ ವೇಗವು ಗಾಳಿಯ ವೇಗಕ್ಕೆ ಸಮಾನವಾಗಿದೆ (ಮನೋಜವಂ ಮರುತುತ್ತಲ್ಯ ವೇಗ). ಹಾಗೆ ಓಡುವ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವುದು ಉಸಿರಾಟದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ. ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಮಾನಸಿಕ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಔಷಧ. ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಜಯಿಸಿದಾಗ (ಜಿತೇಂದ್ರಿಯಂ) ಈ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಹೇಗೆ ಸಾಧ್ಯ. ಈ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಜಯಿಸುವುದು ಎಂದರೆ ಬುದ್ಧಿಯಿಂದ (ಬುದ್ಧಿಮತಂ) ಜಯಿಸುವುದು.

ಆಗ ಮಾತ್ರ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮವನ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ಮೂರ್ತರೂಪವೇ ಆಂಜನೇಯ. ಅಂದರೆ ಮೂಲಾಧಾರ ಚಕ್ರದಿಂದ ಸಹಸ್ರಾರದವರೆಗೆ ಹರಡಬಲ್ಲವನು ಆಂಜನೇಯ. ಕುಂಡಲಿನಿಯನ್ನು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಿ ಆತ್ಮವನ್ನು ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ತರುವ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿ ವ್ಯಕ್ತಿ ಆಂಜನೇಯ. ಆಂಜನೇಯನು ಭಕ್ತ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ನಡುವಿನ ಸೇತುವೆಯ ನಿರ್ಮಾತೃ.

ಇನ್ನು ಕಥೆಗೆ ಬಂದರೆ

• ಆಂಜನೇಯನು ಸಾಗರವನ್ನು ದಾಟಿ ಲಂಕೆಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು. ಅಂದರೆ ಸಂಸಾರಸಾಗರದ ಮಾಯೆಯನ್ನು ದಾಟಿ ಲಂಕೆಯ ದೇಹವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿದ. ಸೀತೆಯನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಿ ರಾಮನ ಬೆರಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಅವಳನ್ನು ಸಂತೋಷಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ರಾಮನು ಬಂದು ಅವಳನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ನಿರ್ಮಲವಾದ ಮನಸ್ಸನ್ನು ನೋಡುವುದರಿಂದ ನಿಮಗೆ ಪರಮಾತ್ಮನ ಕೃಪೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನೀವು ಶೀಘ್ರದಲ್ಲೇ ಪರಮಾತ್ಮನನ್ನು ನೋಡುವ ಪುಣ್ಯವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ ಎಂದು ಪ್ರಾಣಾಯಾಮ ಭರವಸೆ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಅಂದರೆ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದಿಂದಾಗಿ ಸಾಧಕನ ಮನಸ್ಸು ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವು ಸಂಭವಿಸಲಿದೆ ಎಂದು ತಿಳಿದು ಆನಂದಮಯ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಆಂಜನೇಯನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಲಂಕೆಯನ್ನು ಸುಟ್ಟನು. ಬೇರೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ, ಅವರು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಆಂತರಿಕ ದುರ್ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ವಾಸನೆಗಳನ್ನು ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿದರು. ಆದರೂ ರಾವಣ ‘ನಾನು’ ಎಂಬ ಅಹಂಕಾರದಿಂದ ಗುನುಗುತ್ತಲೇ ಇದ್ದಾನೆ. ಆಗ ಆಂಜನೇಯನು ತನ್ನ ಬಾಲವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೇಲಕ್ಕೆತ್ತಿ ಸುರುಳಿಯಾಕಾರದ ಬಾಲವನ್ನು ಆಸನವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ರಾವಣನ ಮುಂದೆ ಕುಳಿತು ರಾಮನ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಹೇಳಿದನು. ಅದೇನೆಂದರೆ ಪ್ರಾಣಾಯಾಮದ ಸ್ವರೂಪನಾದ ಆಂಜನೇಯನು ತನ್ನ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಜಾಗೃತಗೊಳಿಸಿ ಸಹಸ್ರಾರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು ಅಲ್ಲೇ ಕುಳಿತು ಲೌಕಿಕ ಆಸೆ, ಸ್ವಾರ್ಥ, ಅಹಂಕಾರಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ತನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನು ತನ್ನ ನೆಲೆಗೆ ಕಳುಹಿಸುವ ಅಥವಾ ಸಾಯುವ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ. ಮೇಲಿನ ಕಥೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತು.
  ರಾವಣನು ಭಗವತ್ ತತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದೆ ಬೀಳುತ್ತಾನೆ. ಸೀತೆ ಅಗ್ನಿಯನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ ರಾಮನನ್ನು ಸೇರಿದಳು. ಅಂದರೆ, ಎಲ್ಲಾ ವಾಸನೆಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಹರಿದುಹೋಗುತ್ತವೆ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧವಾದ ಮನಸ್ಸು ಆತ್ಮವನ್ನು ತಲುಪುತ್ತದೆ.
  ಅಯೋಧ್ಯೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗುವುದು ಮತ್ತು ಪಟ್ಟಾಭಿಷೇಕವು ಅಯೋಧ್ಯೆಯ ಹೃದಯಭಾಗದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀರಾಮನೊಂದಿಗಿನ ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನ ಸೀತೆಯ ಒಕ್ಕೂಟವಾಗಿದೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಸೀತೆಯನ್ನು ಕಾಡಿಗೆ ಬಿಟ್ಟ ಕಾರಣ – ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಉಳಿದು ಆತ್ಮನರಾಮನನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ, ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸಿನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ.

ಭಗವಂತನು ನಿರ್ಮಲ ಮನಸ್ಸುಗಳನ್ನು ಉನ್ನತೀಕರಿಸಲು ಮತ್ತು ಅವುಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ (ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ) ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಲಯಬದ್ಧಗೊಳಿಸಬೇಕೆಂದು ಬಯಸುವುದರಿಂದ, ಸೀತೆ ಮತ್ತು ಶುದ್ಧ ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದರೂ ಅದು ಲಯಬದ್ಧ ಪ್ರಜ್ಞೆಯಲ್ಲಿ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುವ ಕಾರಣ ಉಳಿದಿದೆ. ಆಗಲೂ ಸೀತೆ ಅಂತರ್ಮುಖಿಯಾಗಿ ದೇವರನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದ ನಂತರ ಅವಳು ಬಂದ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ಮರಳಿದಳು. ಅದು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಬಂದು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಚೈತನ್ಯಸ್ವರೂಪಿಯಾಯಿತು.

ಮನೋಜವಂ ಮರುತುಲ್ಯವೇಗಂ
ಜಿತೇಂದ್ರಿಯಂ ಬುದ್ಧಿಮತಂ ವರಿಷ್ಠಮ್
ವತ್ತಮಜಂ ವಾನರಾಯುಧ ಪ್ರಮುಖಃ
ಶ್ರೀ ರಾಮ ದೂತಂ ಶರಣಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ//

ಶ್ರೀರಾಮನ ದೂತನಾದ, ​​ ವಾನರಾಗ್ರಗಣಿಯ ವಾನರಾಗ್ರಗಣ್ಯನಾದ ಪರಮಜಿತೇಂದ್ರಿಯನೂ, ಧನವಂತರಲ್ಲಿ (ಬುದ್ಧಿಯಲ್ಲಿ) ಶ್ರೇಷ್ಟನೂ ಆದ ಮನಸಿನ ಚಲನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನು ನಮಸ್ಕರಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಶ್ರೀರಾಮ ಚಂದ್ರ ಚರಣೌ ಮಾನಸ ಸ್ಮರಾಮಿ
ಶ್ರೀರಾಮ ಚನ್ದ್ರ ಚರ್ಣೌ ವಚಸಾ ಗುರ್ಣಾಮಿ
ಶ್ರೀರಾಮ ಚಂದ್ರ ಚರ್ನೌ ಶಿರಸಾ ನಮಾಮಿ
ಶ್ರೀ ರಾಮ ಚಂದ್ರ ಚರಣೌ ಶರಣಂ ಪ್ರಪದ್ಯೇ//
ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನ ವಚನಗಳು ನೆನಪಾಗುತ್ತವೆ.

ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನ ವಚನಗಳನ್ನು ಮಾತಿನ ಮೂಲಕ ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತೇನೆ. ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ತಲೆಬಾಗುತ್ತೇನೆ. ನಾನು ಶ್ರೀರಾಮಚಂದ್ರನ ವಚನಗಳನ್ನು ಆಶ್ರಯಿಸುತ್ತೇನೆ.